ఒక్క నది యొడ్డుననుఁ గల దొక్క మేడి
చెట్టు; దానిపై నొక కోఁతి స్థిరము గాను
జీవనము సేయుచుండెను చింతలేక,
మేడిపండ్లనుఁ దినుచును మిత హితముగ! 1
ఆ నదినిఁ గల దొక్క నీరాట; మెపుడు
వానరము తిని, వేసెడి పండ్ల నన్ని
తానుఁ దినుచునుఁ, గొన్నియుఁ దన సతికినిఁ
బెట్టుచుం, బ్రేమగాను జీవించుచుండె! 2
ప్రతిదినమ్మునుఁ గపి మేడిపండ్లు దినుట;
కొన్ని నదిలోనఁ బడవేయ, గోముఖమ్ము
తినియుఁ, గొన్ని భార్యకు నిడుటయును జరుగును!
మొసలి భార్యయె యొకనాఁడు మొసలితోడ; 3
"నీవు తెచ్చెడి మేడిపం డ్లింత రుచియుఁ
గలిగి యుండంగ, నా ప్లవంగంపు గుండె
యెంత రుచిగ నుండు నని యోచింపఁ గాను
నోట నీరూరు చుండెఁ; దెం డొప్పిదముగ!" 4
అనిన భార్య మాటకు నెదు రాడలేక,
మొసలి, నది యొడ్డునకు వేగఁ బోయి, కపినిఁ
గనుచు, "మిత్రమా! నీవు నాకును ఫలముల
నీయ, నేను నీకును విందు సేయఁ దలఁచి; 5
పిలువ వచ్చితి! రావయ్య, వేగముగను!"
ననిన మొసలి మాటలకుఁ దా ననుమతించి,
మొసలి పైనెక్కి చనుచుండ, మొసలి దీన
ముగనుఁ గన్నీటి నిడఁ, గోఁతి, మొసలిఁ జూచి; 6
"మిత్రమా! వగపేల? యేమి జరిగెనయ?"
యనఁగ, మొసలి తా నేడ్చుచు ననియె, "మిత్ర!
నాదు సతి నెద్దియో వ్యాధి నవయఁ జేయ,
వైద్యుఁ డొక మందు నిచ్చిన బ్రతుకు ననెను!" 7
అనఁగ, "నే మందొ చెప్పు" మటంచుఁ బలుక,
మొసలి, "కోఁతి గుండెయె మందు! పోయి తెమ్మ
టంచుఁ దెలిపె వె" జ్జనఁ గోఁతి, ’యరె! యిది నను
మోసగించి, యిటకుఁ దెచ్చె! మోసమునకు; 8
బదులు మోసమే తగు’ నని మదినిఁ దలఁచి,
యాదరముతోడ నిట్లనె, "నయ్యొ, మిత్ర!
నాదు గుండెను చెట్టు పైననె యిడితిని!
చెట్టు పై నున్న యప్పుడే చెప్పవైతి! 9
ఐన నేమాయె! వెనుకకు నరుగు మయ్య;
చెట్టుపై నున్న గుండెఁ దీసికొని వత్తు!"
ననఁగ, మఱలియుఁ, గీశ మున్నట్టి చెట్టు
చెంతకునుఁ గొని పోవంగఁ, జెట్టు నెక్కి; 10
కపియు నిట్లనె, "ధూర్తుఁడా! కమ్మగాను
నమ్మఁ బలికియు, వంచింప నగునె నీకు?
గుండెఁ జెట్టుపైఁ గలదనఁ గోరి నమ్మి,
వెనుకకును నన్నుఁ దెచ్చితి; విదె నమస్సు! 11
గుండె యెచటైనఁ జెట్టుపై నుండఁ గలదె?
నాదు గుండెనుఁ దినఁగోరి, నీదు భార్య
పన్నె యుక్తినిఁ; బొ"మ్మని పలికి, చనెను!
వంచనను, వంచనముననే వంచవలయు!! 12
స్వస్తి
గమనిక:
మిత్రులారా! ఈ దిగువ మీరు పెట్టే ప్రోత్సాహక వ్యాఖ్యలే. నన్ను ద్విగుణీకృత ఉత్సాహవంతుణ్ణి చేసి, మరిన్ని పద్య కథలు రాయడానికి పురికొల్పుతాయి. కావున ఈ దిగువన గల డబ్బాలో వ్యాఖ్యను పోస్టు చేయగలరని మనవి.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి