బాలల నీతి పద్య కథలు: నాయనా... పులివచ్చె!

ఒక్క యూర రామయ యను బక్క రైతు

తాను వ్యవసాయముం జేసి, తనదు గృహము

నడుపుకొనుచుండు; నతనికి నందుఁ డనెడి

కొమరుఁ, డల్లరి పనులతోఁ బ్రమద మందు! 1

తండ్రి యొకట గొఱ్ఱెల మేపఁ దనయుఁ బనుపఁ,

దండ్రి కున్నట్టి గొఱ్ఱెల తండముఁ గొని,

యా పొలము ప్రక్క మేపుచు, నల్లరి పనిఁ

జేయఁ దొడఁగియు నిట్టులఁ జీరసాఁగె! 2

"నాయనా పులివచ్చెను! నన్నుఁ గావు"

మనుచుఁ బిలువఁ దండ్రియు, నటఁ బనులు సేయు

వార లందఱుఁ బఱుగున వచ్చి చూడఁ,

బులియు లేదాయె నచ్చటి స్థలమునందు! 3

"ఏదిరా పులి?" యనఁగాను "నిహిహి" యంచు

నగుచుఁ "బులి లేదు, గిలి లేదు! నడువుఁ" డనెను!

తండ్రి "మఱియొక్క తఱి నిట్లు తఱచి పిలువ

వలద" టంచుఁ బేర్కొని, తానుఁ బనికిఁ జనెను! 4

కొలఁది సేపైన పిమ్మటఁ గుఱ్ఱఁ డపుడు

మఱల నిట్లు పిల్వఁగ సాఁగెఁ దఱచి తఱచి,

"నాయనా, పులి! పులి!!" యంచు; నదియ వినియుఁ

దండ్రి, పనివాండ్రు బాలునిఁ ద్వరఁగఁ జేరి; 5

"ఏది పులి?" యని యడుగఁగ "నేది లేద"

టంచు నికిలించఁ, దండ్రియు నతనిఁ జూచి,

"యల్లరిం దగఁ జేయంగఁ జెల్ల దిచట!

మఱలఁ బిల్చుచో దండింతు" మనియు వెడలె! 6

పిల్లఁ డానందపడుచును నుల్లమందు,

గొఱ్ఱియల మేపు చుండఁగఁ గొంత వడికిఁ

బులియె నిజముగా వచ్చెను! బుడుతఁ డపుడు

"నాయనా, వచ్చెఁ బులి!" యంచు నఱవఁ దొడఁగె! 7

తండ్రి యా యఱపుల విని, ’తనదు కొడుకె

యల్లఱిం జేయుచుండెన’ టంచుఁ దలఁచి,

రాక యుండెను గాని, ’తాఁ బోక యున్నఁ

దనయుఁ డాపదఁ బడు’ నంచుఁ దలఁప కుండె! 8

పులియు నొక గొఱ్ఱెఁ దన నోటఁ బొదవుకొనియుఁ

జనుచు నుండఁగ, బాలుండు తనదు తండ్రిఁ

బిల్చుచుండిన, వారలు వేగ నటకు

రాక యుండిరి బాలు నల్లరి యదంచు! 9

బాలుఁ డఱపుల నాపక పలవరించఁ,

దండ్రి యాపద శంకించి, తనయు కడకుఁ

జనఁగ, జరుగంగఁ దగనిదియు నట జరిగెఁ;

గాన, బాల లట్టులఁ జేయఁగాఁ దగదయ! 10

స్వస్తి