బాలల నీతి పద్య కథలు: గోఁటితోఁ బోవు దానికి గొడ్డ లేల?

ఒక్క కవిగారి యొద్దను నున్న బోయి

లెప్పు డెప్పుడు పని నాపి, తప్పుకొందు

మంచు యోచించుచుండ్రు; సమంచితముగఁ

బనియుఁ జేసి యెఱుంగరు వారు కవికి! 1

ఒక్కనాఁడును కవిగారి యొక్క పాఁడి

యావు తప్పిపోవఁగ, ’దాని నచట నిచట

వెదకి తెమ్మ’ టంచునుఁ గవి, వీరిఁ బిలువ,

బోయి "లిదియ మా పని గాదు! పోవ" మనిరి! 2

కవియు వారి యాలోచనఁ గనియు, "సరియె!

పనినె చేయుఁ డంచునుఁ; దానె పల్లకి నధి

రోహణము సేసి, "యిఁక చతుర్దోలనమును

మోసి చనునట్టి మీపని, చేసికొనుఁడు! 3

వేగ పల్లకీలో నుండి, వెదకి కొనెద,

నాదు గోవున" టంచుఁ దా నగియు నెక్కె!

బోయి లా పల్లకిని నంత మోయుచుండ,

"నిదియ కా దది, కాదు కా దిదియ" యనుచు; 4

కవియె పల్లకీలో నుండి కనుచు, నాజ్ఞ

లిడుచు, బోయీలఁ ద్రిప్పుచు, నెన్ని స్థలము

లకునుఁ ద్రిప్పనెంచెనొ, యన్నిఁటకును

ద్రిప్పె! బోయీలు విధిలేక, త్రిప్పిరంత! 5

ఎంత తిరిగిన, నా మొద వెచటఁ గలదొ,

దొరుక దాయెను! బోయీలు తిరిగి తిరిగి,

చెమటలం గ్రక్కుకొనుచును, స్థిరత లేక,

నెవ్వఁ బడుచునుఁ దిరిగిన నీరసమున; 6

కాలు కదుపంగ లేకయె, కవినిఁ గాంచి,

"యోయి కవివర్య! బుద్ధి లేకుండ మేము,

’మా పనిని మేము చేతుము! మఱొక పనినిఁ

జేయ’ మంచును, దోషముం జేసితి మయ! 7

మమ్ము మన్నింపు మో యయ్య! మాకు నిపుడు

బుద్ధి వచ్చెను! మేమె గోవును వెదకియుఁ

దెత్తు మిప్పుడే !" యనుచును, దీనముగనుఁ

బలుకఁగాఁ, గవి చిఱునవ్వు లొలుకుచు ననె; 8

"ఆవునుం దేవులాడి, తెం" డనఁగఁ గాదు

మా పని యది! మా పని మోఁత! మమ్ము మోయ

మనినచో, మేము మోసెద’ మంటిరి గద!

ముందు నను నింట దిగఁ బెట్టి, పొండు వెదుక!!" 9

అనఁగ, నట్లె చేసియు, వార లావు కొఱకుఁ

జని, యది యొకచో ఘాసమ్ముఁ గొనుచు నుండఁ,

బట్టి, తెచ్చి, యిచ్చిరి, కవి ప్రమద మంద!

గోఁటితోఁ బోవు దానికి గొడ్డ లేల? 10

స్వస్తి

గమనిక:

మిత్రులారా ఈ దిగువ మీరు పెట్టే ప్రోత్సాహక వ్యాఖ్యలే నన్ను ద్విగుణీకృత ఉత్సాహవంతుణ్ణి చేసి మరిన్ని కథలు రాయడానికి పురికొల్పుతాయి. కావున ఈ దిగువన గల డబ్బాలో వ్యాఖ్యను పోస్టు చేయడం మరువ వలదని మనవి.