బాలల నీతి పద్య కథలు: ఐకమత్యమే మహాబలము...

ఒక్క పట్టణ మందుండె ♦ నొక్క శ్రేష్ఠి;

యతఁడు వర్తకమ్మును జేసి, ♦ యమితమైన

ధనము, కీర్తి ప్రతిష్ఠలు ♦ ఘనముగాను

గడన సేసియు, విభవాన ♦ నడరుచుండె!  1

అతని కొడుకులు నల్వుర ♦ నతి ప్రియమునఁ

బెంచు కతమున, వారలుఁ ♦ బెంకెలు నయి,

చదువు సంధ్యలు లేని య♦జ్ఞానులు నయి,

యెపుడు నొండొరులునుఁ గల♦హించుచుంద్రు!  2

అన్నదమ్ముల నడుమ నె♦య్యమ్ము లేదు;

వర్తకమ్ము నేర్పునఁ జేయు ♦ ప్రజ్ఞ లేదు;

సోమరులు నయి, వ్యర్థులై, ♦ జూదరు లయి,

కాల మంత వినోదాలఁ ♦ దేలుచుంద్రు!  3

వర్తకున కొక్క దినమున ♦ వ్యాధి సోఁకి,

మంచమునఁ బడి, 'తనయులు ♦ మంచి దారి

మఱలకుండిరే' యనుచును ♦ మనమునందుఁ

దీవ్ర వేదన రగులఁగ, ♦ దీనుఁ డయ్యె!  4

'వార లెట్లైన దారికి ♦ వచ్చునటుల

నెద్దియో యొక మార్గమ్ము ♦ నెంచి, వారి

నిపుడు సన్మార్గమునకునుం ♦ ద్రిప్పవలయు'

ననుచు యోచించి, వారఁ జెం♦తకునుఁ బిలిచి;  5

"కొడుకులార! నే వ్యాధితోఁ ♦ గొలఁది దినము

లుండి, మరణింతుఁ గాన, నీ ♦ లోపున నొక

నిజముఁ దెల్పెద వినుఁ డిది ♦ నెమ్మి తోడఁ;

బిదప మీరలు నన్ను మె♦ప్పింపుఁ" డనుచు;  6

నల్వురనుఁ గొన్ని కట్టెలు ♦ నటకుఁ గొనియుఁ

దెమ్మనఁగ, వార లట్టులే ♦ తెచ్చి యిడఁగ;

వేరు వేరుగ నొక్కొక్క ♦ బెత్తము నిడి,

విఱువుఁ డనఁగాను, సులువుగ ♦ విఱిచి రపుడు!  7

రెండు రెండు కట్టెల నిడి ♦ త్రెంచుఁ డనఁగఁ;

గొంత శ్రమతోడ విఱిచిరి! ♦ యంత నాల్గు

బెత్తము లొకటఁ జేకొని ♦ విఱువుఁ డనఁగ;

విఱువలేకపోయిరి వారు ♦ బెత్తములను!  8

అపుడు తండ్రి, "చూచితిరె మీ ♦ రంత దీని!

నొక్క కట్టెను విఱిచి, రెం♦డున్నఁ గొలఁది

శ్రమమున విఱిచి, నాల్గుండ ♦ శ్రమము వ్యర్థ

మైనను విఱువ లేకుంటి ♦ రయ్య మీరు!  9

మీర లిట్టులే వేఱుగ ♦ మెలఁగుచుండ,

నెవ్వరైనను మిముఁ గూల్ప ♦ నేర్తు రయ్య!

నల్వు రైకమత్యమ్మున ♦ నడువఁగాను

మిమ్ము నెవ్వరుం గూల్ప లే ♦ రిమ్ముగాను!  10

కాన, నాయనలార! యై♦క్యమ్ముగాను

మీరు మెలఁగంగ వలయు సు♦మ్మింక మీద!

దాన ధనధాన్య సమృద్ధి; ♦ దాన యశము,

సౌఖ్య సంతోషములు నబ్బు ♦ సక్రమమున!"  11

అనిన తండ్రి మాటలు విని♦నంత, వారు

మాట యిచ్చిరి "మే మైక♦మత్యముగను

నుందు" మంచును! తండ్రియు ♦ నొందెఁ దృప్తి!

నైకమత్యమే యిడును మ♦హాబలమ్ము!!  12

స్వస్తి