తేటగీతులు:
ప్రకృతి శోభనుఁ బెంచెడి వర్ణ మిళిత
కుసుమముల వికసనములు కొమ రెసంగ
ఫాల్గునమ్మున దరిఁజేరు పౌర్ణమికిని
వచ్చె వాసంతుఁ డిలకు సద్వర్ణయుతుఁడు!
అట్టి దినమునే హోళిగా నభినుతించి
ప్రజలు నలరంగ నొనరింత్రు! వర్ణములనుఁ
జల్లుకొంద్రు వెదకి వరుసలనుఁ గనియుఁ
బిన్నలునుఁ బెద్దలందఱు వేడ్కమీఱ!!
వైష్ణవము ప్రకారమ్ముగఁ బఱఁగ నిదియ
లచ్చిమగని "రిపు"వని హిరణ్యకశిపుఁ
డనుచు, హరినిఁ దలంచు ప్రహ్లాదు నెన్నొ
వెరవులుగఁ జంపఁగాఁ బూన, హరియె కాచె!!
ఎన్ని విధములఁ జంపఁ బూనినను, కొడుకు
చావకుంటకు విష్ణునే సాకుగఁగొని,
తనదు చెల్లిని హోళికన్ దహన రహిత
వస్త్ర సహితగ రప్పించె వహ్నిదూఁక!
హోళికయె వచ్చి ప్రహ్లాదు నొడిని నుంచి,
యగ్నిమధ్యమ్మునందున నాస్థఁ గూరు
చుండ, విష్ణుండును మహాప్రచండవాయు
వీచికం బంప, వస్త్రమ్ము వెడలెఁ బైఁకి!
అట్టి వస్త్రమ్మె యెగసి ప్రహ్లాదు నొడలుఁ
గ్రమ్మ, నగ్నిలో హోళిక కాలిపోయెఁ!
బిదప నరసింహుఁడై హరి, ద్విషునిఁ జంపి,
బాల ప్రహ్లాదునిం గాచి, వరము లొసఁగె!
నాఁటి దినము రాక్షసబాధ నణఁచినట్టి
దినము కావున దాని ప్రతిష్ఠ నెఱిఁగి,
హోళి పండుగ జరుపుచునుండి కాష్ఠ
ములనుఁ బేర్చియు ధహియింత్రు మోదమునను!
దహన కాండకుఁ బిదప సంతసముతోడ
వర్ణములఁ జల్లుకొనుచును వరుస నెఱిఁగి,
హర్షవాక్కుల, క్రీడల నలసి సొలసి
పోవు దనుక నాడుచునుండ్రి భువిని జనులు!
రంగులనుఁ జల్లుకొనఁగఁ బేరందినట్టి
మఱొక కథయుఁ గలదు చూడ! మధురలోనఁ
గృష్ణు వర్ణమ్ము నీలమై కెఱలుచుండఁ
దల్లియౌ యశోదమ్మ తాఁ దలఁచె నిట్లు;
"తెలుపు రాధ, శ్రీకృష్ణుండు నలుపు; వారి
రంగులను భేదముండంగ రా" దటంచు,
సరిగ నీ దినమ్మునె సంతసమునఁ దల్లి
కృష్ణునిన్ రాధను వసంతకేళి కనిపె!
కెరలి రిద్దఱును వసంతకేళియందు,
వర్ణములనొక్క రొకరిపైఁ బఱుప, నప్పు
డిద్దఱకు రూపభేదమ్ము డిందఁ, దల్లి
మురిసె నానందమున, వారు ముద్దులొలుక!
నాఁటి నుండియు రంగులంటంగ జనులు
వర్ణభేదాలు లేకుండ పరఁగ నిట్లు
హోళి పండుగలో వర్ణ మొలుక, చిలుక,
రూప భేదాలు సమసె స్వరూపమందు!
ప్రజలు నందఱుం బర్వంపు భావనమునఁ
గులమతమ్ముల మఱచుటం గోరుకొనఁగ,
మానవులు సర్వులొక్కటే! మనెడు నపుడు
వేఱు వేఱంచుఁ దలఁతురు భిన్నమతులు!!
స్వస్తి
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి